In London is het nachtleven geen gewoon uitgaan - het is een ritueel, een cultuur, een geluid dat door de straten van Shoreditch en Soho echoot tot de vroege uurtjes. En als je zoekt naar waar muziek echt magie wordt, dan kom je uiteindelijk bij Fabric. Geen gewone club. Geen trendy bar met een DJ op een podium. Fabric is een tempel van bass, een ondergrondse kracht die sinds 1999 de hartslag van London’s elektronische muziekscene vormt.
Waarom Fabric in London uniek is
Fabric ligt in een eenvoudig, bijna vergeten gebouw aan Farringdon Road, net naast de oude spoorlijnen van Smithfield Market. Het ziet er niet uit als een wereldberoemde club. Geen neon, geen glinsterende balies, geen VIP-afdeling met glazen wanden. Maar dat is precies het punt. Hier gaat het niet om het uiterlijk. Het gaat om het geluid. De geluidssysteem, een custom-built setup van Funktion-One, is een van de meest gerespecteerde ter wereld. DJ’s zeggen dat het de enige club is waar je bass echt in je borstkas voelt, niet alleen in je oren. In London, waar clubs vaak te druk, te duur of te gefocust op status zijn, is Fabric een ademhaling. Een plek waar de muziek de baas is - niet de mode, niet de lijst, niet de influencers.
Denk aan de nachten waarop younkers uit Camden, studenten uit King’s College, en oudere DJs uit de 90s die nog steeds hun vinyl meenemen, allemaal in dezelfde ruimte staan. Geen foto’s maken. Geen selfies. Alleen luisteren. Dat is Fabric. Het is de plek waar Jeff Mills in 2014 een 4-uurs set speelde zonder ooit het licht aan te doen. Waar Ben Klock in 2023 een 8-uurs set gaf die eindigde met de zon die opkwam boven de Tower Bridge. Dat soort momenten gebeuren hier. Niet in Pacha, niet in Ministry of Sound, niet in Berghain (hoewel ze elkaar respecteren). Alleen hier.
Hoe je er komt - en waar je moet zijn
Als je in London woont, weet je dat het niet makkelijk is om een nachtje uit te gaan zonder een plan. Fabric heeft geen website waar je eenvoudig een ticket kunt kopen. Je moet op de hoogte zijn. De lijst komt vrijdagmiddag om 14:00 op fabriclondon.com - en vaak is het uitverkocht binnen 10 minuten. Geen zorgen als je te laat bent: er is altijd een lijst voor de deur, maar je moet er zijn voor 22:00. De club opent om 22:00 en sluit om 5:00. Geen uitzonderingen. Dat is de regel. Londoners respecteren dat. Het is een soort stilzwijgende overeenkomst: je komt voor de muziek, niet voor de bar.
De beste manier om er te komen? Neem de Tube. Farringdon Station is op 3 minuten lopen. Als je uit de Noordlijn komt, loop via de uitgang bij the Smithfield Market - je ziet het donkere gebouw met de kleine, eenvoudige logo. Geen bordjes. Geen licht. Alleen een kleine deur. Als je de deur opent, verander je. De wereld buiten verdwijnt. De bass komt je tegemoet. Dat is de moment waarop je weet: je bent thuis.
De muziek: geen trends, alleen tijdloos
Fabric speelt geen populaire hits. Geen Top 40 remixes. Geen EDM drops die je op YouTube ziet. De muziek hier is diep, complex, soms duister, maar altijd eerlijk. Je vindt hier techno van de Oostenrijkse school, deep house uit Berlijn, bass music uit de UK, en de zeldzame dubplates die alleen DJ’s uit de 90s nog hebben. De lijst van DJs die hier hebben gespeeld? Een Who’s Who van de elektronische muziek: Carl Cox, Nina Kraviz, Ricardo Villalobos, Four Tet, Peggy Gou, Charlotte de Witte - en dat zijn maar een paar.
En dan zijn er de nights die legendes zijn geworden. De ‘Fabric Presents’-reeks, waarbij een DJ een volledige avond kiest - een reis door zijn of haar muzikale geheugen. In 2021 was het Floating Points die een 6-uurs set gaf met live instruments en een orkest van samples. In 2024 was het DJ Stingray die een set speelde met alleen Detroit techno en een enkele oudere electro track van 1988. Dat is geen club. Dat is een archief. Een levend museum.
De cultuur: geen show, alleen samenwerking
Fabric is geen plek voor ‘be seen’. Hier zie je geen mannen in designer jacken met een glas champagne in de hand. Je ziet mensen in zwarte T-shirts, laarzen, en capuchons. Je ziet een 60-jarige man die zijn 40e jaar op de dansvloer is. Je ziet een 19-jarige studente die net haar eerste vinyl heeft gekocht. Je ziet een DJ uit Manchester die hier net zijn eerste set speelde, en een oudere man uit Brixton die er sinds 1999 elke vrijdag is. Er is geen hierarchie. Geen VIP. Geen exclusiviteit. Alleen de muziek en de mensen die erin verdrinken.
De bar? Eenvoudig. Water, bier, whisky. Geen cocktails met naam. Geen glitter. Geen prijzen die je doen schrikken. Een pint lager kost £5.50. Een glas whisky £6. Het is bewust goedkoop. Want het gaat niet om het drinken. Het gaat om het luisteren. En als je echt wilt drinken? Ga dan naar The Eagle in Farringdon, een echte Engelse pub op 2 minuten lopen. Daar drink je je eerste pint voor je naar Fabric gaat - en je laatste na je terugkeer.
Waarom Fabric nog steeds leeft - en London er niet zonder kan
In 2016 probeerde de gemeente Fabric te sluiten. De lokale overheid zei dat de muziek te luid was. Dat er te veel problemen waren. Dat het ‘niet past’ in de buurt. Londoners reageerden. Tien duizenden mensen ondertekenden een petitie. DJ’s, producenten, studenten, ouders, ouderen - iedereen. De club bleef open. Niet omdat ze geld hadden. Maar omdat ze een idee vertegenwoordigden: dat muziek een recht is. Dat een club een plek kan zijn waar je jezelf kunt verliezen - zonder oordeel, zonder marketing, zonder show.
London heeft veel clubs. Maar Fabric is de enige die nooit veranderde. Geen rebranding. Geen sponsor. Geen app. Geen Instagram-feed. Alleen muziek. En mensen. En bass. En tijd.
Wat je moet weten voor je gaat
- Je moet minstens 18 jaar oud zijn (soms 21, afhankelijk van de night).
- Geen grote tassen, geen camera’s, geen selfies-sticks.
- Geen jas of jas met knopen - je moet je kunnen bewegen.
- Je kunt geen ticket kopen aan de deur - alleen online.
- De club is koud. Zelfs in juli. Neem een dunne trui mee.
- Je kunt niet binnenkomen als je te dronken bent. Ze controleren. En ze zeggen het je vriendelijk, maar duidelijk.
Als je een echte Londoner bent - of je bent er net gekomen - dan moet je Fabric een keer hebben ervaren. Niet omdat het populair is. Niet omdat het trendy is. Maar omdat het de enige plek is waar muziek nog magie wordt. En in een stad als London, waar alles snel verandert, is dat iets wat je nooit mag missen.
Kan ik bij Fabric binnenkomen zonder ticket?
Nee. Fabric verkoopt geen tickets aan de deur. Alle tickets zijn online via fabriclondon.com. Als je geen ticket hebt, ben je niet toegelaten - zelfs niet als je bekend bent. Dit is geen club waar je ‘kent iemand’. Het is een plek waar de muziek de regels bepaalt.
Is Fabric geschikt voor beginners in elektronische muziek?
Absoluut. Fabric is geen exclusieve club voor experts. Het is een plek voor iedereen die bereid is te luisteren. Veel mensen die hier voor het eerst komen, zeggen dat ze nooit hadden gedacht dat muziek zo intens kon zijn. De sound system zorgt ervoor dat zelfs de subtielste klanken duidelijk zijn. Kom met een open geest - en laat je verrassen.
Waarom is Fabric niet zoals Ministry of Sound?
Ministry of Sound is een club met een groot publiek, vaak met populaire DJ’s en een focus op visuele effecten. Fabric is klein, donker, en gericht op de muziek zelf. Het heeft geen VIP-afdeling, geen lichtshow, geen tafels. Het is een ruimte voor diepgang, niet voor show. Ze zijn beide belangrijk - maar ze zijn totaal anders.
Hoe vaak speelt Fabric nieuwe DJ’s?
Vrijwel elke week. Fabric heeft een speciale reeks genaamd ‘Fabric Presents: New Voices’, waarin onbekende DJ’s uit de UK en Europa een avond mogen delen. In 2024 speelde een 19-jarige producer uit Bristol hier voor het eerst - en binnen een maand was hij uitgenodigd voor Berghain. Fabric is een platform, niet een podium.
Moet ik een dresscode hebben?
Nee. Er is geen officiële dresscode. Maar de meeste mensen dragen donkere, comfortabele kleding - iets wat je kunt bewegen in. Je ziet geen kostuums, geen jurken, geen hoge hakken. Het is een ruimte voor beweging, niet voor aankleden. Als je te opvallend bent, krijg je misschien een knik van de deurwachter. Niet omdat het verboden is - maar omdat het de sfeer verstoort.