Je loopt de straat op in Soho, de lucht voelt zwaar van regen en parfum, van zweet en verlangen. Het is een donker avondje in november, maar binnen deze deuren is het warm. Te warm. Je voelt het al voordat je de deur opent: een zachte, warme geur van jasmijn, bergamot en iets wat je niet kunt benoemen - maar je lichaam weet het wel. Het is de geur van ontspanning die je diep in je botten zakt. Je bent hier voor een massage. Niet voor een gewone. Niet voor een die alleen je spieren losmaakt. Je bent hier voor een die je zintuigen herwakt. Voor een die je hersenen doet vergeten dat je ooit een baan, een rekening of een telefoon had.
De kamer
Het is geen spa. Geen witte lakens, geen koele olietjes in glazen flessen. Dit is een verborgen kamer, achter een onopvallende deur in een herenhuis uit de victoriaanse tijd. De muren zijn donkerrood, als een vergeten wijnvlek. Het licht komt van kaarsen, niet van lampen. Ze dansen op de vloer, op de houten kasten, op de stenen wanden. Er ligt een zachte, dikke deken van zachte schapenwol over een laag bankje. Een paar kussens, gevuld met lavendel en hennep, liggen als uitnodigingen. In de hoek: een houten tafel met een paar flessen, geen etiketten, alleen een kleine kaart met de naam van de olie: ‘Sensuele Nacht’. Je weet niet wat erin zit. Dat is de bedoeling.
Ze komt binnen
Zij komt niet binnen. Ze verschijnt. Alsof de lucht haar heeft uitgespuwd. Lang, slank, maar niet te dun. Haar huid is zacht bruin, alsof ze de zon heeft opgeslorpt in Marrakesh en die nu langzaam uit haar poriën komt. Haar haar is lang, zwart, en valt als een sluier over haar schouders - niet gestileerd, niet geproefd. Ze draagt een lange, zijden kimono, open aan de zijkanten, en daaronder… niets. Je ziet de schaduw van haar billen, de boog van haar rug, de zachte ronding van haar heupen. Ze heeft geen make-up. Geen sieraden. Alleen haar ogen. Die kijken je aan alsof ze jouw geheime dromen heeft gelezen. En ze weet wat je wilt. Zonder dat je het hebt gezegd.
Jij
Jij zit daar, nog gekleed, nog vol spanning. Je hart klopt niet snel - het klopt diep. Alsof het in je borstkas wilde ontsnappen. Je handen zijn zweetachtig. Je benen willen niet stilzitten. Je wilt haar aanraken. Je wilt haar kussen. Je wilt haar vragen of ze dit vaker doet. Maar je zegt niets. Je bent hier om te laten doen. Om te laten voelen. Om te laten verdwijnen. Je bent geen klant. Je bent een lichaam. Een verlangen. Een verhaal dat nog niet is verteld.
Het begin
Zij zegt niets. Ze zet de fles neer. Haalt een paar druppels op haar handen. Warmt ze tussen haar palmen. Dan legt ze haar handen op je rug. Niet hard. Niet zacht. Perfect. Alsof ze al weet waar je spanning zit. Ze begint bij je schouders. Haar vingers glijden als olie over je spieren. Je adem stokt. Je voelt hoe haar warmte zich uitbreidt. Haar vingertoppen vinden de knopen die jij al jaren probeerde te vergeten. Ze drukt niet. Ze ontploft. En dan - een zucht. Niet van jou. Van haar. Ze sluit haar ogen. Even. Alsof ze ook voelt wat er gebeurt. Alsof jouw lichaam haar aanraakt, net zo goed als zij jou.
De overgang
Ze glijdt naar beneden. Haar handen glijden langs je rug, je heupen, je billen. Je ademhaling wordt korter. Je penis begint te trekken. Niet van opwinding. Van herkenning. Ze weet. Ze weet dat je niet alleen komt voor een massage. Ze weet dat je hier bent omdat je een vrouw wilt die je niet beoordeelt. Die je niet vraagt wat je doet. Die je gewoon voelt. Ze buigt zich naar voren. Haar haar valt op je rug. Je voelt haar adem op je huid. Warm. Vochtig. Zacht. Ze kust je onderrug. Niet met haar lippen. Met haar mond. Haar tong. Een zachte, langzame streling. Je lichaam schiet naar voren. Je probeert jezelf te houden. Maar het is te laat. Je zegt haar naam. Ze zegt niets. Ze lacht. Niet hard. Een zucht. Een geluid dat je in je buik voelt.
De climax
Ze draait je om. Haar ogen zijn donker. Vol. Alsof ze de hele nacht in zich heeft opgeslagen. Ze kijkt naar je. En dan - haar hand glijdt naar beneden. Niet naar je broek. Niet naar je boxers. Ze trekt de stof van je broek naar beneden. Langzaam. Met haar vingertoppen. Haar ogen blijven op de jouwe. Ze ziet je. Niet als een man. Niet als een klant. Als een verlangen. Een lichaam. Een ziel dat wil worden herinnerd. Ze legt haar hand op je penis. Niet om te stimuleren. Om te voelen. Ze drukt niet. Ze houdt. Als een vader zijn kind vasthoudt. Als een liefde die al jaren niet meer werd aangeraakt. En dan - haar mond. Ze neemt je in haar mond. Niet snel. Niet te diep. Precies zo diep als je nodig hebt. Haar tong speelt. Haar lippen zetten een ritme. Een beat. Een liedje dat je al kende, maar nooit had gehoord. Je voelt hoe haar keel zich samentrekt. Hoe haar tong je voelt. Hoe haar adem je verhit. Je probeert te stoppen. Je probeert te wachten. Maar je bent niet meer in controle. Je bent in haar. En dan - je komt. Niet met een schreeuw. Met een zucht. Een diepe, zware, zachte zucht. Alsof je je ziel hebt losgelaten. En ze blijft. Ze houdt je. Ze slikte. Ze kijkt naar je. Alsof ze net iets heel moois heeft gemaakt.
Na de storm
Zij ligt naast je. Haar hand ligt op je borst. Je hart klopt nog steeds. Langzaam. Zacht. Je voelt haar adem. Je voelt haar warmte. Je voelt jezelf. Niet als een man die een massage had. Maar als een man die werd hersteld. Ze zegt niets. Ze hoeft niets te zeggen. Ze kust je voorhoofd. En dan staat ze op. Ze trekt haar kimono dicht. Ze loopt naar de deur. Draait zich om. Een glimlach. Niet van trots. Van begrip. Ze sluit de deur. En je blijft daar. Op de deken. Met je ogen dicht. En je weet: je komt terug. Niet voor de olie. Niet voor de kamer. Niet voor de vrouw. Maar voor het gevoel. Dat je weer bent. Dat je weer leeft. Dat je weer voelt.